Κάλπες Μάρτιο...,Μάιο,,,ή Οκτώβριο...;;;

Γράφει ο Γιάννης Σπ. Παργινός

                                  

Η χώρα χορεύει σε ρυθμούς προεκλογικούς. Είναι κοινός τόπος. Η εφ όλης της ύλης και κατά μέτωπο επίσης, πολιτική αντιπαράθεση χτυπά κόκκινο και παντοιοτρόπως μαρτυρά πως όλοι προετοιμάζονται για κάλπες, έστω κι αν ουδείς γνωρίζει πότε αυτές θα στηθούν.

        

Το ερώτημα, που παραμένει αναπάντητο, παρ όλη την γενικότητα και σαφήνειά του επίσης, είναι το πότε θα στηθούν οι κάλπες. Επ αυτού του ερωτήματος αναπτύσσονται τρία σενάρια, τα οποία ανταποκρίνονται στους πολιτικούς στόχους , αν δεν τους εξυπηρετούν πλήρως, είτε της κυβέρνησης, είτε της αντιπολίτευσης.! 

       Σενάριο 1 : Εκλογές την Άνοιξη του 2019, πολύ πρόωρες, κατά μήνα Μάρτιο, είτε μαζί με τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές, τον μήνα Μάιο.! Οι υποστηρίζοντες το εν λόγω σενάριο με προτίμηση του μήνα Μαρτίου, προτάσσουν τα εξής επιχειρήματα : 

       α. Ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, «άνοιξε το πουγκί», κατά το «Τσοβόλα δώστα όλα» κι άρα προτίθεται να στήσει κάλπες κατά την περίοδο που η συμφωνία των Πρεσπών θα έρθει στη Βουλή κι ο κυβερνητικός του εταίρος, Πάνος Καμμένος, θα αποχωρήσει από το κυβερνητικό σχήμα, όπως κατά καιρούς έχει δηλώσει.!

       β. Οι υποστηρίζοντες ότι κάλπες θα στηθούν τον Μάρτιο, στέκονται και σε μια δήλωση του προέδρου της Βουλής. Ο Νίκος Βούτσης είπε στην ΕΡΤ ότι η συμφωνία των Πρεσπών θα έρθει στη Βουλή πιθανότατα στα μέσα Φεβρουαρίου, κι αμέσως οι θιασώτες του επίμαχου σεναρίου υπολόγισαν τις συνταγματικές προθεσμίες κι έσπευσαν να ερμηνεύσουν ότι επιβεβαιώνεται το σενάριο που θέλει τον Αλέξη Τσίπρα να προχωρά σε εθνικές εκλογές τον μήνα Μάρτιο.!

       Σενάριο 2 : Εκλογές τον μήνα Μάιο με τέσσερις κάλπες : Δημοτικές – Περιφερειακές – Ευρωεκλογές – Εθνικές.!  

       α. Η κυβέρνηση, μετά την αποχώρηση των ΑΝΕΛ, εξαιτίας της διαφοροποίησής τους στο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ζήτημα, έστω και με ψηφισθείσα την επίμαχη συμφωνία από βουλευτές όμορων πολιτικών χώρων της κεντροαριστεράς και ανεξαρτήτων, δεν θα μπορεί να σταθεί ως κυβέρνηση μειοψηφίας, πέραν των διπλών εκλογών του Μαίου.!

        β. Ο Αλέξης Τσίπρας, πλήρως αποδυναμωμένος από την φθορά του ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ζητήματος, της κόντρας του με την εκκλησία κι όλα τα αντιλαϊκά και σκληρά μέτρα στη διάρκεια της θητείας του, θα υποστεί αναμφίβολα εκλογική ήττα στη κάλπη των αυτοδιοικητικών και ευρωεκλογών του προσεχούς Μαίου. Αν επιχειρήσει να πάει σε εκλογές κατά τον Οκτώβριο, μετά από πολιτική ήττα του Μαίου, ο ΣΥΡΙΖΑ θα υποστεί πολιτική συντριβή.!

      γ. Στο μέγα ερώτημα «γιατί τον Μάιο», οι υποστηρικτές του εν λόγω σεναρίου προσθέτουν και τα εξής επιχειρήματα : Πρώτον, ο βασικός φόβος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η αποχή – ένας φόβος που δικαιολογείται και από τα ποιοτικά ευρήματα των δημοσκοπήσεων, καθώς ένα μεγάλο ποσοστό 30% της λεγόμενης «αδιευκρίνιστης ψήφου» είναι ψηφοφόροι προερχόμενοι από τον ΣΥΡΙΖΑ και με ισχυρά αντιδεξιά αντανακλαστικά, που δεν μετακινούνται σε άλλο κόμμα, αλλά και δεν δείχνουν πρόθυμοι να δώσουν μια ακόμη ευκαιρία στην κυβέρνηση. Οι εν λόγω ψηφοφόροι πιθανόν να καταλήξουν στην αποχή, η οποία αναμφίβολα θα ευνοήσει την Νέα Δημοκρατία. Εάν όμως οι εθνικές εκλογές γίνουν τον Μάιο ταυτόχρονα με τις αυτοδιοικητικές, πολλοί εξ αυτών των ψηφοφόρων θα πάνε στις κάλπες για να ψηφίσουν δημάρχους και περιφερειάρχες, άρα αυξάνονται οι πιθανότητες να ψηφίσουν ταυτόχρονα και στις βουλευτικές εκλογές. Το όφελος εκεί για τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι πολλαπλό και λόγω των διαρροών ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας προς τα πολλά «αντάρτικα» γαλάζια αυτοδιοικητικά ψηφοδέλτια ..!

      δ. Ένα επίσης ισχυρό επιχείρημα προβάλει με την στήριξη  από τον ΣΥΡΙΖΑ αυτοδιοικητικών υποψηφίων της κεντροαριστεράς, κυρίως στις εκλογές για τις περιφέρειες και τους μεγάλους Δήμους σε πρωτεύουσες Νομών. Οι κυβερνητικοί και κομματικοί ανώτεροι επιτελείς εκφράζουν την άποψη πως η στήριξη μπορεί να παρακινήσει ψηφοφόρους από την ευρύτερη κεντροαριστερά και να ψηφίσουν τελικά ΣΥΡΙΖΑ σε αντάλλαγμα της ψήφου του ΣΥΡΙΖΑ προς κεντροαριστερούς Δημάρχους ή Περιφερειάρχες.!

       Είναι σαφές, πως ουδείς, δύναται να αμφισβητήσει την πολιτική λογική κι ορθότητα, των ως άνω πολιτικών επιχειρημάτων, που στηρίζουν το πρώτο και δεύτερο εκλογικό σενάριο, παρά το γεγονός ότι και τα δύο λανσάρονται κυρίως από επικοινωνιολόγους της αντιπολίτευσης, μείζονος κι ελάσσονος...!!!

      Παρά την πολιτική λογική των ανωτέρω, δύο εκλογικών σεναρίων σκληρούς υποστηρικτές βρίσκει και το,

       Σενάριο 3 : Εκλογές το Φθινόπωρο του 2019 με την κοινοβουλευτική λήξη της παρούσας κυβέρνησης. Υπέρ αυτού του σεναρίου επιχειρηματολογούν ευθέως ανώτεροι επιτελείς των Μεγάρων Μαξίμου και Κουμουνδούρου. ! 

       α. Το πρώτο σκληρό επιχείρημα που παραθέτουν οι υποστηρικτές του επίμαχου σεναρίου..., είναι πως «ο Τσίπρας δεν έχει κανέναν λόγο να… , αυτοχειριαστεί, κάνοντας παντιέρα της προεκλογικής περιόδου το Mακεδονικό» . Η εξήγηση εδώ είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη καταβάλει υψηλό πολιτικό τίμημα μετά την συμφωνία των Πρεσπών. Κι αυτό το τίμημα μπορεί να μεγιστοποιηθεί εάν περάσει το μήνυμα ότι η κυβέρνηση «έπεσε» λόγω ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ. Συμπληρώνουν, δε πως είτε τον Μάρτιο, είτε τον Μάιο πάμε σε εκλογές, εάν διαλυθεί η Βουλή μετά την ψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών, οι απώλειες για τον ΣΥΡΙΖΑ θα είναι τεράστιες. Το παρόν επιχείρημα γιγαντώνεται, τις τελευταίες ημέρες καθώς στις ενδεχόμενες απώλειες λόγω ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ, προσθέτουν κι εκείνες που ίσως προκύψουν κι από την συνεχιζόμενη κόντρα με την εκκλησία, εξαιτίας της «ιερής συμφωνίας» Τσίπρα - Ιερώνυμου για τον διαχωρισμό Εκκλησίας – Κράτους...!!!

       

Τούτων όλων των ανωτέρω δοθέντων, ο ιδανικός χρόνος των εκλογών για κυβερνητικούς και κομματικούς επιτελείς θα ήταν η εκπνοή της θητείας, δηλαδή Οκτώβρη του 2019. «Όταν ο Τσίπρας λέει ότι θέλει να πάει σε εκλογές τον Οκτώβρη, το εννοεί», λένε επιτελείς, πολιτικά και κοινωνικά πολύ κοντά στον πρωθυπουργό ευρισκόμενοι.!

        

Κατά πόσον όμως είναι εφικτόν το παρόν σενάριο...;;;;

         

Δεν είναι διόλου τυχαίο πως, ακόμα κι οι πιο σληροί υποστηρικτές του εν λόγω σεναρίου, δεν παραλείπουν να επισημάνουν..., το αμφίσημο : «εκτός σημαντικού κι απροόπτου ατυχήματος». Οι καλά γνωρίζοντες, τις μύχιες σκέψεις των κορυφαίων επιτελών, ως σημαντικό κι απρόβλεπτο «ατύχημα» πολιτικό, θεωρούν κάποιο σοβαρό επεισόδιο με την Τουρκία ή μια απρόβλεπτη κίνηση του απρόβλεπτου χαρακτήρα του εταίρου Πάνου Καμμένου. Επ αυτού, του δευτέρου ενδεχομένου υπάρχουν διαβεβαιώσεις πως όλα ελέγχονται και εξελίσσονται σύμφωνα με τα συμπεφωνημένα μεταξύ «Αλέξη και Πάνου».!

      

Οι πάντες αναγνωρίζουν, ότι..., «το επιθυμητό δεν είναι πάντοτε και ρεαλιστικό» και με στόμφο προσθέτουν πως οι τελικές αποφάσεις θα ληφθούν μετά τις δημοσκοπήσεις του Φεβρουαρίου – Μαρτίου…

                         Ο Τσίπρας βγαίνει μπροστά

     \

Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ της Ηρώδου Αττικού, εμυστηρεύτονται πως ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έχει πειστεί απόλυτα πως η κυβέρνησή του πρέπει να βρει χρόνο για να αναδείξει το «αριστερο και κοινωνικό της πρόσημο». Οι καλά γνωρίζοντες ισχυρίζονται πως πρόκειται για το «δόγμα Τσίπρα».

    

Δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο πως ο πρωθυπουργός, ανέλαβε να παρουσιάσει προσωπικά την περασμένη Τετάρτη, από το βήμα της βουλής, τη δεύτερη δέσμη μέτρων για την ανακούφιση των κοινωνικών στρωμάτων που σήκωσαν το βάρος της κρίσης στην περίοδο εφαρμογής των μνημονίων. Η δέσμη αυτή αφορά ευαίσθητα θέματα, στα οποία είχε στηρίξει την προεκλογική του καμπάνια ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως η μείωση του ΕΝΦΙΑ για πέντε εκατομμύρια ιδιοκτήτες ακινήτων, η μείωση φορολογικών συντελεστών για επιχειρήσεις και η χορήγηση του λεγόμενου κοινωνικού μερίσματος.!

 

Ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, θέλησε να τονίσει πως η πολιτική που ακολουθούσε εφαρμόζοντας μνημόνια, δεν συνιστά την ταυτότητα της δικής του κυβέρνησης. Ηταν μια πολιτική που εφαρμόστηκε αναγκαστικά και κάτω από την πίεση των δανειστών, καθώς δεν υπήρχε καμία άλλη ρεαλιστική εναλλακτική επιλογή. Η πολιτική της δικής του κυβέρνησης είναι αυτή που εφαρμόζεται τις τελευταίες εκατό ημέρες και πρώτες μετά τα μνημόνια, που υπάρχει μια σχετική ελευθερία κινήσεων. Μια πολιτική που θα λαμβάνει όλο και περισσότερο φιλολαϊκά χαρακτηριστικά όσο θα απομακρυνόμαστε από την επιτήρηση των δανειστών και η χώρα θα αποκτά τη δυνατότητα να αποφασίζει η ίδια την τύχη της.!

 Ρεπορτάζ - Ανάλυση του Γιάννη Σπ. Παργινού...!!!