«Τελματωμένη» η διαπραγμάτευση, παρά τις σημαντικές υποχωρήσεις της κυβέρνησης...!!!

του Σεραφείμ Νικολάου

Ελληνική αισιοδοξία Vs Ασφυξία δανειστών. Η φράση αυτή φωτογραφίζει τη διαπραγματευτική συγκυρία σε έναν ακόμη, από τους τελευταίους όπως φαίνεται, 

 γύρο διαπραγματεύσεων στο Χίλτον. Με τον πρωθυπουργό να δηλώνει «εξαιρετικά αισιόδοξος ότι είμαστε περισσότερο από ποτέ κοντά στην ολοκλήρωση, όχι απλά μιας αξιολόγησης, αλλά μιας ολικής συμφωνίας που θα σηματοδοτήσει το τέλος μιας πολυετούς κρίσης για την Ελλάδα και την Ευρώπη ταυτόχρονα».
Την ίδια στιγμή, ωστόσο, μια σειρά στοιχείων συνηγορούν στο αντίθετο, το κακό, σενάριο. Άλλωστε, όπως κυνικά είχε παρατηρήσει ο Ολλανδός Σοσιαλιστής (!) Γερούν Ντάισελμπλουμ, αφ’ ης στιγμής η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα ρευστότητας, δεν υπάρχει καμία πίεση για συμφωνία. Ως τον Ιούνιο υπάρχει καιρός.
Για τους άλλους βεβαίως, γιατί για τη χώρα μας…
Κανένα, μα κανένα, θέμα από αυτά που συζητούν οι δύο διαπραγματευτικές ομάδες δεν κλείνει. Δεν εμφανίζει καν βελτίωση. Με αποτέλεσμα, να κυριαρχούν στις συζητήσεις οι υψηλοί τόνοι (κάποιες φορές ούτε οι τοίχοι του Χίλτον δεν είναι ικανοί να συγκρατήσουν τα διαμειφθέντα).
Ενώ ένας επιπλέον πονοκέφαλος είναι τα λεγόμενα αντίμετρα, τα οποία η πλευρά των δανειστών (και εδώ, δεν υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ τους) τα αντιλαμβάνονται περισσότερο ως αναπτυξιακά κίνητρα παρά ο,τιδήποτε άλλο. Κίνητρα προς επιχειρήσεις π.χ. Εδώ όμως έχει διαφωνίες η κυβέρνηση, ταξικού προσανατολισμού θα έλεγε κανείς. Με άλλα λόγια δεν γίνεται να τα παίρνει από τους συνταξιούχους και τους έχοντες ετήσιο εισόδημα 6.000- 7.000 και να τα δίνει στους έχοντες.
Μάλιστα, ο συνήθως μετρημένος στα λόγια του Γ. Δραγασάκης έχει προειδοποιήσει εδώ και μερικές μέρες ότι η κυβέρνηση θα συγκρουστεί με τους δανειστές για το θέμα αυτό.
Έχει ενδιαφέρον όμως το γεγονός ότι η διαπραγμάτευση εμφανίζεται τελματωμένη παρά τις κινήσεις καλής θέλησης που ήδη έχουν γίνει από την ελληνική κυβέρνηση με το «καλημέρα» των διαπραγματεύσεων. Η συζήτηση ξεκίνησε έχοντας ως βάση την απαίτηση του ΔΝΤ για μέτρα ίσα με το 2% του ΑΕΠ (αυτό που κυβερνητικοί αξιωματούχοι υποστήριζαν πως έχει φύγει από το τραπέζι!).
Επιπλέον, η κυβέρνηση μετακινήθηκε από τη θέση της για συνολική λύση. Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών καταδεικνύουν ότι η κυβέρνηση πρέπει να ψηφίσει τα μέτρα πρώτα κλείνοντας έτσι και την αξιολόγηση, και μετά, σε δεύτερο χρόνο, να συμφωνήσουν όλα τα μέρη στα πρωτογενή πλεονάσματα και τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος.
Πόσο σύντομα θα γίνουν όλα αυτά, είναι ένας ακόμη λόγος ανησυχίας της κυβέρνησης Τσίπρα.