Πέμπτη 30 Μαρτίου 2017

Αλήθειες που σκόπιμα κι επιμελώς αποκρύπτονται από τον δημόσιο λόγο.!



Γράφει ο Γιάννης Σπ. Παργινός

Σε μια εποχή κατά την οποία μεγάλο ποσοστό της κοινωνίας μας ενδιαφέρεται για το Survivor, και σπαταλά αρκετές ώρες συζητήσεων για την τροπή που θα μπορούσε να πάρει…, 

παραμένει εντελώς στο σκοτάδι για θέματα η πορεία των οποίων…, θα καθορίζει και την ζωή των επόμενων γενεών.
Ο δημόσιος λόγος σε ραδιόφωνα, τηλεόραση και λοιπά ΜΜΕ, - με ευθύνη πολιτικών και δημοσιογράφων - , περιορίζεται επικίνδυνα σε πολύ φτωχές πολιτικές αντιπαραθέσεις, που ουδέποτε αγγίζουν θέματα κομβικής και καθοριστικής σημασίας για την πολιτική, την οικονομία, την κοινωνία και την Ελλάδα ως χώρας μέλους της ευρωπαϊκής οικογένειας και ισότιμου παίχτη στην διεθνή σκακιέρα.!  

Σ αυτό το κλίμα ουδείς ενδιαφέρεται να αναδείξει τα εξής φλέγοντα θέματα : 

Δημόσιο χρέος : Το δημόσιο χρέος της γενικής κυβέρνησης το 2017 θα ανέλθει στα 318,6 δισ. ευρώ από 315,1 δισ. ευρώ φέτος ή στο 174,8% του ΑΕΠ από 178,9% του ΑΕΠ, σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο. Το εν λόγω χρέος δεν μπορεί να αποπληρωθεί, - δεν είναι βιώσιμο, όπως προσδιορίζεται στην οικονομία - , και δη σε μια οικονομία με πλήρως αποσαρθρωμένες τις παραγωγικές της δομές…!!!
Ιδιωτικό χρέος : Το ιδιωτικό χρέος, - σύνολο χρεών φυσικών και νομικών προσώπων σε ελληνικό δημόσιο, ασφαλιστικά ταμεία και τράπεζες - , τείνει να πλησιάσει ή και να ξεπεράσει το δημόσιο χρέος. Σ αυτό το χρέος, συνυπολογίζονται και οι οφειλές που είναι de jure ρυθμισμένες αλλά δεν είναι και de facto καθώς οι οφειλέτες δεν θα δύνανται επί μακρόν να εξυπηρετούν τις ρυθμισμένες οφειλές τους…
Το αναφερθέν ιδιωτικό χρέος δεν είναι δυνατόν να αποπληρωθεί και δη σε μια κοινωνία με αμοιβές κι απολαβές συνεχώς μειούμενες… και είναι μια βραδυφλεγής βόμβα που απειλεί να τινάξει στον αέρα όχι μόνον τους δημοσιονομικούς στόχους και σχεδιασμούς αλλά και την κοινωνική σταθερότητα….

Διεθνής επιτροπεία : Σύμφωνα με τις μνημονιακές συμβάσεις που όλες οι κυβερνήσεις από το 2010 κι εντεύθεν έχουν υπογράψει, η Ελλάδα θα τελεί υπό επιτροπεία μέχρις ότου αποπληρώσει το 75% του δημόσιου χρέους της…  

Συντάξεις : Όλες οι κυβερνήσεις ομνύουν στην ανάγκη και την υποχρέωσή τους ταυτόχρονα για την μη μείωση των παρεχομένων συντάξεων. Ουδέν ψευδέστερον, καθώς τα οικονομικά μεγέθη δεν τους επιτρέπουν να τηρήσουν την υπόσχεσή τους… Οι αριθμοί είναι ψυχροί : Τα Ασφαλιστικά Ταμεία είναι άδεια…, η ανεργία καλπάζει με ρυθμούς 25 και 30% κι άρα οι εισφορές είναι λίγες σε ποσοστό…, ενώ οι μορφές ελαστικών μορφών εργασίας και με χαμηλές αμοιβές αντιστοιχούν και σε ανάλογες χαμηλές εισφορές προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία…
Επιπλέον, η επιχορήγηση του κρατικού προϋπολογισμού προς τα Ασφαλιστικά ταμεία δεν θα είναι δυνατόν να συνεχιστεί καθώς στερεύουν  κι οι πηγές χρηματοδότησης του ιδίου του κράτους, ενώ ταυτόχρονα δεν το επιτρέπουν οι υπογραφείσες συνθήκες με τους εταίρους και δανειστές να υπερβαίνουν οι επιχορηγήσεις ενός συγκεκριμένου ποσοστού…  
Κατ επέκταση κι αναλογία, υπ αυτές τις συνθήκες οι παρεχόμενες συντάξεις θα βαίνουν συνεχώς μειούμενες έως και μηδενιζόμενες 

Ανάπτυξη : 1. Σε μια κοινωνία που μειώνει συνεχώς τις δαπάνες επιβίωσής της, - όπως δείχνουν τα στοιχεία πτώσης στην κατανάλωση ειδών πρώτης ανάγκης και υγείας, καθώς και αυξανομένων οφειλών σε νερό, φως και κατοικία - , δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη… 2. Οι δρομολογούμενες ιδιωτικοποιήσεις σε δημόσιες υποδομές δεν δύνανται να απορροφήσουν την μεγάλη ανεργία ενώ παράλληλα στερούν το δημόσιο από τα περιουσιακά του στοιχεία, που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν με διαφορετική οικονομική φιλοσοφία… 3. Για κάθε άλλο είδος ανάπτυξης που θα μπορούσε να υπάρξει…, θα πρέπει να προϋπάρξει η καταναλωτική ζήτηση της όποιας επενδυτικής ζήτησης…

Τούτων όλων δοθέντων, ουδείς δύναται να αμφισβητήσει ότι η ελληνική κοινωνία κινδυνεύει με έκρηξη ανά πάσα στιγμή και ώρα, εάν κι εφόσον δεν αλλάξει η πολιτική κι εάν δεν υπάρξει ένα σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης πέραν και μακράν από την πολιτική και οικονομική φιλοσοφία των μνημονίων…, τα οποία στοχεύουν στην δημιουργία μιας Ειδικής Οικονομικός Ζώνης, στην Ελλάδα, στην οποία θα βρίσκουν φτηνά εργατικά χέρια οι ανεπτυγμένες βιομηχανίες του ευρωπαϊκού βορρά…

                              Γ. Σπ. Π.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου