Είτε λίγο πιο κοντά στα 3,6 δις - που ζητά το ΔΝΤ - είτε λίγο πιο μακριά από τα 2,6 δις - που διεκδικεί η Αθήνα - η απόσταση για το ύψος των «μεταμνημονιακών» μέτρων είναι καταδικασμένη να καλυφθεί.  

Και θα είναι μέρος του τιμήματος που καλείται να καταβάλει η κυβέρνηση Τσίπρα για να πετύχει το bypass του τείχους Σόιμπλε και να πάρει την πολιτική συμφωνία για το χρέος και την ποσοτική χαλάρωση.
Το υπόλοιπο του τιμήματος θα καταβληθεί δια της υπογραφής του τρίτου Μνημονίου Ελλάδας και ΔΝΤ - ή, τουλάχιστον, αυτός είναι ο βασικός όρος που φέρεται να βάζει μέχρι στιγμής η Ανγκελα Μέρκελ για να παρακάμψει τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και να πει το οριστικό «ναι» στην παραμετροποίηση των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος.

Το πολιτικό deal για την Ελλάδα
Οι πληροφορίες που έρχονται από κοινοτικές πηγές, εν μέσω της εν εξελίξει διαπραγμάτευσης για το staff level agreement στην Αθήνα, δείχνουν ότι το πολιτικό deal για την απεμπλοκή της Ευρώπης από τι ελληνικό ζήτημα εν μέσω του εκλογικού μαραθωνίου έχει ήδη κλείσει. Και βασίζεται στο «σχέδιο Γιούνκερ» για συμφωνία σε δύο στάδια - ήτοι, κλείσιμο της αξιολόγησης (SLA) έως το Eurogroup της 20ης Μαρτίου και, σε δεύτερο χρόνο, παραμετροποίηση των μέτρων για το χρέος, καθορισμό του ρόλου του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, και ένταξη της Ελλάδας στην ποσοτική χαλάρωση.
Τον εν λόγω οδικό χάρτη επιβεβαίωσε, άλλωστε, χθες και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος, σε μια μάλλον... ελαστική ερμηνεία της θέσης Τσακαλώτου ότι «τίποτα δεν συμφωνείται, εάν δεν συμφωνηθούν όλα».
Οι δύο όροι της Μέρκελ
Τα δύο κρίσιμα στοιχεία, ωστόσο, που δεν αποκάλυψε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είναι οι δύο προϋποθέσεις που, κατά τις πληροφορίες από Βρυξέλλες και Βερολίνο, έχει θέσει η Ανγκελα Μέρκελ για να ολοκληρωθεί αυτός ο οδικός χάρτης.
Το πρώτο είναι πως η γερμανίδα καγκελάριος έχει ζητήσει την προνομοθέτηση του πακέτου των μέτρων από την Ελλάδα, παράλληλα με τις συζητήσεις για το χρέος.
Το δεύτερο είναι πως, προκειμένου να συναινέσει στην παραμετροποίηση των μέτρων για το χρέος - και, ως εκ τούτου, και στην ένταξη της Ελλάδας στο QE - ζητά την πλήρη συμμετοχή του ΔΝΤ, με χρηματοδότηση, στο ελληνικό πρόγραμμα.
Πηγές από τις Βρυξέλλες επισημαίνουν ότι η Ανγκελα Μέρκελ κατέστησε απολύτως σαφείς αυτές τις δύο προϋποθέσεις στις συναντήσεις της τόσο με την Κριστίν Λαγκάρντ και τον Μάριο Ντράγκι, ενώ πλήρη ενημέρωση για το πλαίσιο που τίθεται έχει - μέσω Κομισιόν και Φραγκφούρτης - και ο Αλέξης Τσίπρας.
Συμμετοχή του ΔΝΤ με χρηματοδότηση
Κατά τις ίδιες πηγές , δε, το επικρατέστερο σενάριο που υπάρχει αυτή τη στιγμή στο τραπέζι είναι η σύναψη ενός νέου, δωδεκάμηνου προγράμματος μεταξύ Αθήνας και ΔΝΤ με χαμηλού βεληνεκούς χρηματοδότηση της τάξης των 2 έως το πολύ 5 δις ευρώ.
Την ενισχυμένη προοπτική χρηματοδοτικής συμμετοχής του Ταμείου στο πρόγραμμα, αντί της παραμονής του σε ρόλο τεχνικού συμβούλου, αναγνώριζε χθες και πηγή με γνώση της διαπραγμάτεσης στην Αθήνα σημειώνοντας ότι «δεν μπορεί η όποια, υπαναχώρηση της Μέρκελ να είναι μονομερής».
Τα πάντα, ωστόσο, παραμένουν - ως είθισται, άλλωστε, στο διαπραγματευτικό σίριαλ της τελευταίας επταετίας - υπό διπλή αίρεση: Η πρώτη είναι η, άνευ απροόπτων και με διαχειρίσιμο κόστος, ολοκλήρωση της «τεχνικής συμφωνίας».
Η δεύτερη είναι η αποτροπή νέων εμπρησμών από τον «συνήθη ύποπτο», το σύστημα Σόιμπλε. Οιωνοί τέτοιων προθέσεων δεν είναι ορατοί μέχρι στιγμής αλλά οι μυημένοι στις ανατροπές του ελληνικού δράματος, υπενθυμίζουν ότι μια σπίθα είναι αρκετή για να αφυπνίσει το ένστικτο του πυρομανή. Πόσο μάλλον στο προεκλογικό ναρκοπέδιο μιας υπαρξιακά κλονισμένης Ευρώπης...