Το προεκλογικό παιχνίδι του Σόιμπλε (και της Μέρκελ) με την Ελλάδα... !!!

Mε έναν κεντρικό πολιτικό όρο, με πρόθεση σταθμισμένων παραχωρήσεων και με τρεις σκληρούς προβληματισμούς μπαίνει, από αύριο, η κυβέρνηση στην τελική φάση της αναμέτρησης με τους δανειστές.

Ο...
όρος, όπως έλεγε χθες υψηλόβαθμος κυβερνητικός παράγοντας είναι πως «δεν υπάρχει συμφωνία εάν δεν συμφωνηθούν όλα». Είναι ένα μήνυμα, δε, που μπορεί να αποτελεί και απάντηση στην «γενναιόδωρη» - και καθόλου αθώα - πρόταση Σόιμπλε «να εφαρμόσει ο Τσίπρας τουλάχιστον το 60% των συμφωνηθέντων».
Οι υπαναχωρήσεις, από τη μείωση του αφορολόγητου έως την έκταση του κόφτη, θα κριθούν ακριβώς, από τα αντισταθμιστικά οφέλη αυτής της «συμφωνίας σε όλα».


Και οι τρεις προβληματισμοί εκπορεύονται όλοι από το -δυσμενές- γεγονός ότι το ελληνικό ζήτημα έχει γίνει πλέον, αμετάκλητα, μέρος του γερμανικού προεκλογικού παιχνιδιού.

Ο «σκληρός» Σόιμπλε και η «πολιτική» Μέρκελ

Το πρώτο στοιχείο που επισημαίνουν κυβερνητικές πηγές είναι ότι τα «τελεσίγραφα» Σόιμπλε προς την Αθήνα κλιμακώνονται όσο ανεβαίνουν τα ποσοστά του ακροδεξιού AfD και όσο εντείνεται η δημοσκοπική πίεση από τους σοσιαλδημοκράτες μετά την υποψηφιότητα Σουλτς. Ο γερμανός υπουργός χρησιμοποιεί την τιμωρία της Ελλάδας ως όπλο συγκράτησης του συντηρητικού πολιτικού του ακροατηρίου και όσο σκληραίνει η προεκλογική μάχη στη Γερμανία τόσο θα σκληραίνει και η στάση Σόιμπλε.

Το δεύτερο γεγονός είναι ότι η Μέρκελ θέλει να κερδίσει τις εκλογές. Και γέρνει, έστω και με πιο «πολιτική» γλώσσα, όλο και περισσότερο προς την γραμμή Σόιμπλε.

Στη Μάλτα, η Άνγκελα Μέρκελ παρέπεμψε ξανά τον Αλέξη Τσίπρα στους θεσμούς, ενώ με μια κίνηση ακόμη πιο ενδεικτική τάχθηκε για πρώτη φορά ανοιχτά υπέρ της Ευρώπης των «διαφορετικών ταχυτήτων» -υπέρ δηλαδή του γνωστού σχεδίου Σόιμπλε.

Το εξωθεσμικό Eurogroup

 Το δε τρίτο, και επακόλουθο, πρόβλημα είναι ότι «θεσμοί» σημαίνει αποφάσεις στο Eurogoup. Και το Eurogroup το ελέγχει επίσης ο Σόιμπλε.

Κατά τις ίδιες κυβερνητικές πηγές, δεν ήταν τυχαία η αναφορά Τσίπρα από τη Μάλτα σε εξωθεσμικά όργανα -δηλαδή το Εurogroup- που αποφασίζουν σε κλειστές πόρτες για τις τύχες των λαών.
Ανάλογη θέση έχουν, και την εκφράζουν και ημιεπισήμως πλέον, και η Κομισιόν και η ΕΚΤ. Η επιρροή τους όμως παραμένει αδύναμη και η δομή των κέντρων λήψης αποφάσεων στην Ευρώπη δεν πρόκειται να αλλάξει μέσα στον επόμενο, ούτε τον μεθεπόμενο μήνα…

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο, ΕΔΩ...

πηγη tvxs.gr