Κυβερνητικός αξιωματούχος υποστηρίζει οτι "η κυβέρνηση θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να κλείσει τη δεύτερη αξιολόγηση". Είναι προφανές οτι η προσπάθεια αυτή εντάσσεται στο πλαίσιο ενός σχεδιασμού που προκρίνει την όσο το δυνατόν μακρύτερη παραμονή της στην εξουσία.
Παρά τις αλλεπάλληλες διαψεύσεις, το επιτελείο του Μαξίμου συζήτησε σοβαρά, το προηγούμενο διάστημα, το ενδεχόμενο των πρόωρων εκλογών.
Σύμφωνα με ανώτατη κυβερνητική πηγή, «στον πρωθυπουργό προτάθηκε να ακολουθήσει ένα σχέδιο που θα μπορούσε να ονομαστεί “δεξιά παρένθεση”, κατ’ αντιστοιχία του σχεδίου της “αριστερής παρένθεσης” που είχε υιοθετήσει ως στρατηγικό σχέδιο ο κ. Σαμαράς». Τα στελέχη του Μαξίμου, που έκαναν τη συγκεκριμένη εισήγηση, προτείνουν:
- Να ανέβουν οι τόνοι με την τρόικα,
- Επιστροφή σε ένα στιλ πολιτικού λόγου που θα θυμίζει την πρώτη κυβερνητική θητεία του ΣΥΡΙΖΑ.
- Ανυποχώρητη επιμονή στις αρχικές θέσεις της κυβέρνησης (οι λεγόμενες «κόκκινες γραμμές»), κάτι που θα οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια σε ναυάγιο τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές και θα καθιστούσε αναπόφευκτες τις πρόωρες εκλογές στα μέσα της άνοιξης.
Οι οπαδοί της «δεξιάς παρένθεσης» εκτιμούν ότι μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να έχανε τις εκλογές, αλλά, αναβαπτισμένος στα αντιμνημονιακά «νάματα» και της (ελεγχόμενης) σύγκρουσης με τους δανειστές, θα περιόριζε τη διαφορά με τη ΝΔ, διατηρώντας δεσπόζουσα θέση στο πολιτικό σύστημα. Οι θιασώτες αυτού του σεναρίου εκτιμούν οτι ο κ. Μητσοτάκης, ως πρωθυπουργός, πλέον, θα αναγκαζόταν να πάρει τα επώδυνα μέτρα που θα είχε απορρίψει ο ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που οδηγούσε σε ραγδαία συρρίκνωση της κοινωνικής και κοινοβουλευτικής του υποστήριξης. Σύντομα οι κάλπες θα ξαναστήνοταν, αυτή τη φορά με απλή αναλογική η οποία, θεωρητικά τουλάχιστον, ευνοεί κεντροαριστερές κυβερνητικές συμμαχίες.
Ωστόσο, όλες οι πληροφορίες συντείνουν στο ότι ο πρωθυπουργός έχει απορρίψει το σενάριο της «δεξιάς παρένθεσης» –τουλάχιστον ως plan A…
Η εντολή του κ. Τσίπρα προς τον «τσάρο της διαπραγμάτευσης», Ευκλείδη Τσακαλώτο, καθώς και το υπόλοιπο οικονομικό επιτελείο είναι μία: «Κλείστε τη διαπραγμάτευση». Παρά τα «εργατικά μανιφέστα» της Έφης Αχτσιόγλου και τις «κόκκινες γραμμές», που χαράζει ο Δ. Τζανακόπουλος, οι γέφυρες με τους δανειστές στήνονται.
Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση, για μία ακόμα φορά, μετακινείται προς τις θέσεις των δανειστών, έχοντας πλέον ως στόχο να πιει όσο το δυνατόν λιγότερο από το πικρό ποτήρι του δόκτορος Σόιμπλε. Αυτό, πιθανότατα, σημαίνει ότι η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες, ενώ θα συγκεκριμενοποιηθούν οι ενδεχόμενες περικοπές του δημοσιονομικού κόφτη στις συντάξεις και τα προνοιακά επιδόματα.
Το Μαξίμου θεωρεί απολύτως εφικτό να κλείσει τη διαπραγμάτευση στα μέσα Μαρτίου, λίγο μετά τις ολλανδικές εκλογές, επιτρέποντας έτσι –και αυτό είναι το κρίσιμο– τη συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QΕ) του Μάριο Ντράγκι. Με την προϋπόθεση οτι ο κ. Ντράγκι δεν θα αναγκαστεί να κλείσει το πρόγραμμα λόγω των πληθωριστικών τάσεων οι οποίες παρατηρούνται σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες.
Ο Αλέξης Τσίπρας απέρριψε το σενάριο της «δεξιάς παρένθεσης», γιατί:
- Κανείς δεν ξέρει πόσο τελικά διαρκεί μια «παρένθεση»!
- Ο Αλ. Τσίπρας επιθυμεί διακαώς να «αγοράσει» πολιτικό χρόνο. Ελπίζει ότι ακόμα και μέσα σε ένα μόλις χρόνο, η πολιτική κατάσταση θα έχει αλλάξει άρδην τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό. Στη διεθνή σκηνή, η προεδρία Τραμπ, οι αναταράξεις της ευρωζώνης και η ολοκλήρωση των γερμανικών εκλογών ενδέχεται να ανοίξουν χώρο για μια πιο ήπια αντιμετώπιση του ελληνικού ζητήματος. Στο εσωτερικό, η υποβάθμιση της πολιτικής σημασίας της αντίθεσης Μνημόνιο / αντί-μνημόνιο, σε συνδυασμό με τις διεργασίες στο χώρο της Κεντροαριστεράς, διαμορφώνουν έναν καινούργιο πολιτικό χάρτη που όπως ο πρωθυπουργός εκτιμά θα προσφέρει νέες ευκαιρίες στον ΣΥΡΙΖΑ. Φαίνεται ότι ο στόχος του κ. Τσίπρα είναι να διαμορφωθεί ένας ισχυρός ευρύτερος πόλος της Κεντροαριστεράς με συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ, της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και άλλων δυνάμεων. Για να απεγκλωβιστεί, όμως, το ΠΑΣΌΚ από την κληρονομά Βενιζέλου, χρειάζεται χρόνος παρά τις άοκνες προσπάθειες του κ. Κώστα Λαλιώτη.
- Ο πρωθυπουργός φαίνεται ότι έχει πειστεί από τον Ευκλείδη Τσακαλώτο ότι είναι απολύτως εφικτό να μην ενεργοποιηθεί ο διαβόητος δημοσιονομικός κόφτης για το 2018.
Το πλεόνασμα για το 2016 ξεπέρασε και τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις, προσεγγίζοντας το 2%, ενώ ο μνημονικός στόχος ήταν 0,5%. Αν το σημερινό μομέντουμ συνεχιστεί, τότε μπορούν να επιτευχθούν τόσο το 1,75% για το 2017 όσο και το 3,5% για το 2018, χωρίς καμιά περικοπή αλλά πάντα με σκληρή φορολογική πολιτική. Στην οδό Νίκης πιστεύουν ότι τα νέα πληροφοριακά εργαλεία της Γενικής Γραμματείας Εσόδων, η εκκαθάριση των λιστών της φοροδιαφυγής και η εξαιρετική απόδοση του ΦΠΑ στα τουριστικά νησιά, αναβαθμίζουν τις δημοσιονομικές προοπτικές της χώρας.
Πάμε λοιπόν για κλείσιμο της αξιολόγησης, με τη λογική του «βλέποντας και κάνοντας». Το πρόβλημα, βέβαια, για την κυβέρνηση είναι το... «βλέποντας και κάνοντας», καθώς μπορεί να δίνει στιγμιαίες ανάσες, αλλά ουδέποτε αποτέλεσε μακροπρόθεσμα νικηφόρα πολιτική στρατηγική. Πόσο, μάλλον, σε μια χώρα που συνεχίζει να ασφυκτιά κάτω από τον μνημονικό ζυγό απο τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ είχε υποσχεθεί οτι θα την απαλλάξει.
newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου