Ο φάκελος με την πρόταση θα εμπεριέχει δύο λέξεις: «Έντιμος συμβιβασμός».
Αυτή είναι η φράση που χρησιμοποίησε και ο Δημήτρης Τζανακόπουλος χθες, στο briefing, αυτή είναι και η κεντρική κυβερνητική …γραμμή, παρά τα… φάλτσα των τελευταίων ημερών για δημοψηφίσματα και πρόωρες κάλπες, με αυτό ή με άλλο, αναλογικότερο εκλογικό σύστημα. Βασικά ζητούμενα για την κυβέρνηση, το κλείσιμο της αξιολόγησης το συντομότερο δυνατόν και η ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης επίσης το συντομότερο δυνατόν (ας διευκρινιστεί ωστόσο ότι αν χαθεί η ημερομηνία –ορόσημο της 9ης Μαρτίου, υπάρχει η δυνατότητα για τον Απρίλιο κ.ο.κ., αλλά όσο νωρίτερα, τόσο μεγαλύτερο το κέρδος).
Πριν όμως δούμε σε τι συνίσταται αυτός ο «έντιμος συμβιβασμός», ας επιχειρήσουμε να διαλευκάνουμε το …κουίζ, τι γίνεται με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Σε είκοσι μέρες από τώρα αναμένεται να δημοσιοποιήσει την τελική στάση του, με την Αθήνα να θεωρεί ότι έχει επαρκείς ενδείξεις για το ποια θα είναι αυτή. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, η συγκυρία, οι δηλώσεις, οι διαρροές –όλα συνηγορούν ότι η Ντέλια Βελκουλέσκου θα επιστρέψει μόνο για διακοπές στην Ελλάδα.
Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε που έχει ασφαλώς προνομιακή ενημέρωση για τις προθέσεις του Ταμείου -και λόγω των άριστων προσωπικών σχέσεών του με τον Πόουλ Τόμσεν- εκτιμάται πως γνώριζε, όταν αποφάσιζε να ανοίξει θέμα ΜΗ συμμετοχής του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα. Σε μια προσπάθεια προετοιμασίας της γερμανικής κοινής γνώμης, στην αρχή μιας προεκλογικής χρονιάς για το Βερολίνο και ενώ οι Σοσιαλδημοκράτες έχουν αρχίσει να ζητούν την κεφαλή του επί πίνακι.
Αλλά και η πολιτική απομονωτισμού που διακηρύττει ο Ντόναλντ Τραμπ -πριν καν ορκιστεί!- είναι ένα ακόμη στοιχείο που συνηγορεί υπέρ της εκτίμησης ότι το ΔΝΤ ετοιμάζει βαλίτσες. Σύμφωνα πάντα με τις εκτιμήσεις κυβερνητικών παραγόντων στην Αθήνα. Άρα λοιπόν τι μένει; Το κλείσιμο της αξιολόγησης και οι μετέπειτα δεσμεύσεις, με ένα συνομιλητή πλέον: την Ευρώπη, ή, αν θέλουμε να είμαστε περισσότερο ρεαλιστές, το Βερολίνο.
Σε αυτό το κομμάτι θα πρέπει να παραδεχθεί κανείς ότι ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης ήταν χθες αρκούντως αποκαλυπτικός της πρότασης που απευθύνει το Μέγαρο Μαξίμου στο Βερολίνο: Με …όπλο στη φαρέτρα του θετικούς οικονομικούς δείκτες (πέραν πάσης πρόβλεψης ας σημειωθεί), το πρωθυπουργικό Μέγαρο κλείνει το μάτι σε εκατέρωθεν υποχωρήσεις στα ανοιχτά θέματα της ανοιχτής ακόμη, αξιολόγησης (για «σημείο ισορροπίας» κάνουν λόγο στη συμπολίτευση), ενώ ζητά συμφωνία για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος. Αυτό είναι και το θέμα το οποίο δεν θέλει να ακούει πριν τις εκλογές η γερμανική κυβέρνηση, πλην όμως μπορεί να βρεθεί η φόρμουλα εκείνη που θα ανοίγει μεν το θέμα, χωρίς όμως να εγείρει συζητήσεις στη γερμανική πολιτική σκηνή, προς όφελος μάλιστα του ξενοφοβικού AfD.
Και σε αντάλλαγμα όλων αυτών τι δίνει η Αθήνα: Τον κόφτη. Με τελευταία υποχώρηση, εκ μέρους της κυβέρνησης, τον προσδιορισμό των τομέων εκείνων στα οποία θα εφαρμοστεί εάν και εφόσον απαιτηθεί η χρήση του. Ακόμη και εις βάρος του αφορολογήτου, σύμφωνα με την τελευταία παραχώρηση. Η δήλωση αυτή από μόνη της αναμένεται πως θα προκαλέσει νέο γύρο αντικυβερνητικών δηλώσεων από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Ωστόσο! Στην κυβέρνηση πιστεύουν ότι, έτσι όπως πηγαίνει τώρα η οικονομία και όπως προσδοκούν ότι θα συνεχίσει να πηγαίνει, ο κόφτης θα αποδειχθεί αχρείαστος. Επιπλέον, σε μια συγκυρία μεγάλης αστάθειας διεθνώς, το σημαντικό είναι να κερδίζει κανείς χρόνο, αφού προβλέψεις για το πώς θα είναι η Ευρώπη σε ένα, σε δύο χρόνια από τώρα, είναι εντελώς παρακινδυνευμένες.
Αυτό είναι το σχέδιο της κυβέρνησης: αν θα της… βγει ή όχι, είναι άλλης τάξης ζήτημα.
newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου