Αγωνία για το παρόν και το μέλλον της Ευρώπης... !!!

Από τις Βρυξέλλες και τη Ρώμη και από την Αθήνα έως το Παρίσι είχαμε χθες μια νέα ομοβροντία δηλώσεων και πολιτικών κινήσεων που στόχο είχαν τη...
 
σταθερή πολιτικοοικονομική γραμμή του Βερολίνου: τη λιτότητα.

Δεν πρόκειται ούτε για ένα οργανωμένο μέτωπο ανυπακοής ούτε για ένα γενικευμένο αντάρτικο.

Απλώς όλοι μαζί εκφράζουν την ίδια αγωνία για το παρόν και το μέλλον της Ευρώπης. Δεν είναι απλώς μια πολιτική αγωνία, αλλά η αγωνία των καιρών που ζούμε και η αγωνία των λαών που εκπροσωπούν.


Σε ένα ασταθές -επιεικώς...- μετεκλογικό σκηνικό στις ΗΠΑ με την εκλογή Τραμπ, με βαριά ακόμη τη σκιά του Brexit και την άνοδο της Ακροδεξιάς, αναζωπυρώνονται η ανησυχία και η κοινωνική αβεβαιότητα.

Τα πράγματα είναι απλά. Το δόγμα της σκληρής λιτότητας όπως το ζήσαμε τα τελευταία χρόνια πρέπει να τελειώσει, όχι γιατί δυσκολεύει κάποιες κυβερνήσεις, αλλά γιατί εξαθλιώνει τους πολίτες και γιατί δεν εξυπηρετεί το κοινό ευρωπαϊκό όραμα, αφού η οικονομική ένωση από την πρώτη στιγμή ήταν για τις κοινωνίες ο μοχλός για το όραμα του κοινού ευρωπαϊκού σπιτιού και όχι ο στόχος.

Οι πολίτες ήθελαν κοινές δημοκρατικές αρχές, δικαιώματα, ελευθερία και κοινωνικές πολιτικές και όχι μια Ε.Ε. που θεωρεί απλώς τις χώρες “κουμπαράδες ή ΑΤΜ”, όπως είπε χθες και ο Μ. Ρέντζι.

Κάποιοι θέλουν μια Ευρώπη που να εξυπηρετεί καλύτερα τα εθνικά τους συμφέροντα και να την υπερασπίζονται μόνο όταν τους βολεύει.

Και κάποιοι θέλουν μια Ευρώπη ως κοινό σπίτι που αντιμετωπίζει συλλογικά και προς το κοινό συμφέρον όλες τις προκλήσεις των καιρών.

Αυτοί οι δύο κόσμοι συγκρούονται το τελευταίο διάστημα όλο και πιο συχνά, όλο πιο έντονα, και όσο δεν αντιμετωπίζονται τα υπόλοιπα προβλήματα που βαραίνουν την Ευρώπη, με κυρίαρχο το μεταναστευτικό, θα υπάρξουν και νέοι γύροι ολοένα και πιο σκληρής αντιπαράθεσης.

Πρόκειται για μια σύγκρουση που ξεφεύγει από τις εθνικές γραμμές και ξεπερνά τις πολιτικές ομάδες. Αφορά όλους....

avgi.gr