Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016

Είναι άνθρωποι οι ναρκομανείς...!!!



Της Κωνσταντίνας Γογγάκη*

Πεδίον του Άρεως. Περιμετρικά του αγάλματος του Βασιλέως Κωνσταντίνου, οι ναρκομανείς. Άτομα άχρονα, σκιές από τη σύγχρονη κόλαση του Dante ή το Thriller του Michael Jackson. 

 Ισχνοί, με χαμένο βλέμμα. Ένας προσπαθεί να κάνει την ένεση στα γεννητικά του όργανα, αναζητώντας μια φλέβα «ζωής», παραδομένος στην αυτοκαταστροφή του.
Ο κόσμος περνάει, εξοικειωμένος με την εικόνα. Η κοινωνία παριστάνει πως δεν υπάρχουν. Η πολιτεία τους αγνοεί, σαν μιάσματα ή φαντάσματα από πίνακες του Goya. Αφημένοι στο έλεος της εξάρτησης, λες κι έχουν πεθάνει ήδη.
Δεν είναι, όμως, η κραυγή ενός αποτυχημένου πολιτικού συστήματος, ενός ανθρωποφάγου καπιταλισμού, μιας κοινωνίας απονευρωμένης;
Είναι καταδικασμένοι στη συνείδηση του κόσμου; Θύματα μιας προδιαγεγραμμένης πορείας; Αν, όμως, ήταν το παιδί τους, με την ίδια απάθεια θα τους αντιμετώπιζαν; Αν ένας άνθρωπος επιχειρεί ν’ αυτοκτονήσει δεν θα σπεύσουν να τον εμποδίσουν; Γιατί, για τον ναρκομανή, που επιδιώκει το θάνατό του κάθε μέρα, αδιαφορούν;
Είναι αναγκαία μια λύση. Η πολιτεία οφείλει ν’αποκτήσει ανθρώπινο πρόσωπο. Κάθε ανθρώπινη ζωή έχει την αξία της, μέχρι το τέλος, και κανείς δεν μπορεί να πεθαίνει σαν σκουπίδι δίπλα σε κάτουρα και αφοδεύσεις. Τα άτομα αυτά χρειάζονται ψυχική υποστήριξη, θεραπεία, κρατική φροντίδα. Ακούει κανείς σ’ αυτή την πόλη; Κύριε Πολάκη, μην εξαντλείσαι σε ανούσιες μεγαλοστομίες. Κάνε, κάτι γι’ αυτούς. Τώρα.

*        Η Κωνσταντίνα Γογγάκη, Επίκουρη Καθηγήτρια του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, διδάσκει Εισαγωγή στη Φιλοσοφία & Φιλοσοφία του Αθλητισμού


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου