Μάχη χαρακωμάτων για τον ιδεολογικό προσανατολισμό του ΣΥΡΙΖΑ θα δοθεί την ερχόμενη εβδομάδα, κατά τη διάρκεια της σύγκλησης του 2ου τακτικού συνεδρίου του κυβερνώντος κόμματος, ανάμεσα στους εκπροσώπους των διαφόρων τάσεων. Στροφή προς τον ρεαλισμό, τη σοσιαλδημοκρατία και την ΠΑΣΟΚοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ ή αγώνας για τη σωτηρία της αριστερής αντίληψης για τη διακυβέρνηση της χώρας είναι το ερώτημα στο οποίο θα κληθούν να απαντήσουν οι εκπρόσωποι όλων των τάσεων έναν χρόνο μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα, το οποίο και στο πρόσφατο παρελθόν αντιμετώπισε μεγάλα διλήμματα και σφοδρές συγκρούσεις, θα βρεθεί για άλλη μία φορά μπροστά σε μια δύσκολη εσωκομματική διαδικασία. Μόνο που αυτή τη φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά, καθώς η εξουσία φέρνει υποχωρήσεις, απογοητεύσεις, ιδεολογικούς προβληματισμούς και, τελικά, πολλά και ανυπέρβλητα αδιέξοδα.
Το νέο πολιτικό σκηνικό φέρνει αντιμέτωπους τους οπαδούς της σοσιαλδημοκρατίας με τους εκφραστές της άποψης που ζητά σεβασμό στις αρχές και τις αξίες της αριστερής ιδεολογίας, έτσι όπως είχαν καταγραφεί τα προηγούμενα χρόνια στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.Οι διαφωνίες ανάμεσα στις δύο τάσεις είναι πολλές, όσοι ωστόσο τάσσονται υπέρ του ρεαλισμού πιστεύουν ότι το κυβερνών κόμμα θα πρέπει να μετεξελιχθεί σε κίνημα (όπως ήταν τα πρώτα χρόνια το ΠΑΣΟΚ), προκειμένου να αποκτήσει πιο δυνατούς δεσμούς με την κοινωνία. Η άλλη πλευρά, ωστόσο, θεωρεί ότι αυτό θα σήμαινε το τέλος της Αριστεράς, ενώ παράλληλα θα επιβεβαίωνε όλους εκείνους που συσχετίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ με όλα τα κακά που έφερε στον τόπο το ΠΑΣΟΚ τα χρόνια που ήταν στην εξουσία. Οι απόψεις αυτές έχουν αρχίσει να διαφαίνονται εδώ και καιρό και μέσα στην κυβέρνηση, καθώς αρκετοί δεν βλέπουν με καλό μάτι τους εναγκαλισμούς και τα φιλιά του Αλέξη Τσίπρα με τους Ευρωσοσιαλιστές. Για αυτό, άλλωστε, το Μέγαρο Μαξίμου έσπευσε να διαβεβαιώσει τους ανησυχούντες ότι στόχος του πρωθυπουργού είναι να παίξει τον ρόλο του διαμεσολαβητή ανάμεσα στην ομάδα της Ευρωαριστεράς και τους Σοσιαλιστές.
Ο Αλέξης Τσίπρας θα κληθεί για άλλη μία φορά να συγκεράσει τις απόψεις όλων των πλευρών, καθώς τη συγκεκριμένη στιγμή δεν έχει περιθώριο να δυσαρεστήσει κανέναν. Πολύ περισσότερο, μάλιστα, αφού από τη μία πλευρά βρίσκεται ο στενός συνεργάτης του, Νίκος Παππάς, ο οποίος σήκωσε το βαρύ φορτίο της αλλαγής του τηλεοπτικού τοπίου, και από την άλλη οι φίλοι και σύντροφοί του από το κόμμα, Πάνος Σκουρλέτης και Νίκος Φίλης, που κρατούν ζωντανούς τους δεσμούς της κυβέρνησης με την Κουμουνδούρου. Στο παρασκήνιο, πάντως, έχει ήδη ξεκινήσει η μάχη μεταξύ των διαφορετικών τάσεων του ΣΥΡΙΖΑ για την αύξηση της επιρροής τους στο εκλεκτορικό σώμα του συνεδρίου και, κατ’ επέκταση, στα όργανα του κόμματος. Είναι χαρακτηριστικό ότι τον τελευταίο μήνα στελέχη που προέρχονται από τους ΠΑΣΟΚογενείς επιδόθηκαν σε έναν αγώνα δρόμου προκειμένου να συλλέξουν υπογραφές στήριξης του Αλέξη Τσίπρα από συνδικαλιστές, εκπροσώπους φορέων και δημάρχους. Φυσικά, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ανάγκη από μια τέτοια κίνηση υποστήριξης μέσα στο κόμμα του, όσοι όμως προχώρησαν σε αυτή την πρωτοβουλία καταγράφονται πλέον ως μια νέα τάση, που προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ, αλλά αυτοχαρακτηρίζεται ως «προεδρική», με τις ευλογίες του Νίκου Παππά. Απέναντί τους βρίσκεται το προεδρικό κομματικό στρατόπεδο. Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Πάνος Σκουρλέτης, ο υπουργός Παιδείας, Νίκος Φίλης, και ο πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, είναι η ομάδα που προέρχεται από το κόμμα και εκφράζει τη συνείδηση των ψηφοφόρων της παραδοσιακής Αριστεράς. Είναι τα στελέχη, άλλωστε, που έχουν αναλάβει να φέρουν σε πέρας σοβαρά θεσμικά θέματα, ενώ δεν διστάζουν να συγκρουστούν ακόμα και με μέλη της κυβέρνησης, όταν η ιδεολογική πλατφόρμα όπου γίνονται κάποια πράγματα δημιουργεί προβλήματα στο προφίλ του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι γνωστό ότι ο Πάνος Σκουρλέτης διαφώνησε έντονα με τον Στέργιο Πιτσιόρλα για θέματα που αφορούσαν τις αποκρατικοποιήσεις, ενώ ο Νίκος Φίλης έβαλε τις βάσεις για τον διαχωρισμό κράτους-Εκκλησίας. Ο Νίκος Βούτσης, από την άλλη, αποτελεί τον κυματοθραύστη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας προς την κυβέρνηση, ενώ παράλληλα ο πρωθυπουργός είναι ήσυχος ότι υπάρχει κοινοβουλευτική ηρεμία. Η ομάδα αυτή αναμένεται να παίξει καταλυτικό ρόλο στις διαδικασίες του συνεδρίου, καθώς γνωρίζει καλά τους προβληματισμούς της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ, τις αγωνίες των στελεχών, αλλά και τις προσδοκίες του στενού πυρήνα των ψηφοφόρων του 4%. Η «αριστερή τριανδρία» αναμένεται να αποτελέσει, ακόμα, τον ενδιάμεσο κρίκο ανάμεσα στους «προεδρικούς» και τους «53», καθώς οι τελευταίοι θα έχουν δυναμική παρουσία, αναζητώντας ταυτόχρονα περισσότερο χώρο στις εσωκομματικές διαδικασίες και ψηφοφορίες. Ο ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ. Αλλωστε, οι «53» εμφανίζονται ως ο ισχυρότερος «αντίπαλος» του Αλέξη Τσίπρα, απουσία της «Αριστερής Πλατφόρμας» και του Παναγιώτη Λαφαζάνη, αφού συχνά-πυκνά διαφοροποιούνται από κεντρικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Πρόσωπα-κλειδιά σε αυτή την τάση εμφανίζονται να είναι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο Θοδωρής Δρίτσας, αλλά και η Τασία Χριστοδουλοπούλου. Αυτοί χαράσσουν την πολιτική γραμμή και εκφράζουν με πιο ζωηρό τρόπο τις διαφωνίες της ομάδας τους, όταν και εφόσον χρειαστεί. Στο πρόσφατο παρελθόν είχαν θέσει θέμα για τον Νίκο Τόσκα, μετά τις επιχειρήσεις της Αστυνομίας στις καταλήψεις στη Θεσσαλονίκη, ενώ είχαν διαφωνήσει ανοικτά και με θέματα που προωθούσε το Μέγαρο Μαξίμου σχετικά με τη συνταγματική αναθεώρηση. Για παράδειγμα, είχαν εκφράσει την αντίθεσή τους στο να εκλέγεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας από τον λαό και εξακολουθούν να έχουν ενστάσεις για τη διεύρυνση των αρμοδιοτήτων του ανώτατου πολιτικού άρχοντα. Ακόμα, οι «53» θέτουν μετ’ επιτάσεως την αποσύνδεση του ΣΥΡΙΖΑ από το Μνημόνιο, την προώθηση του παράλληλου προγράμματος, τη δημοκρατικότερη λειτουργία του κόμματος, καθώς και ενδεχόμενες προσπάθειες διεύρυνσης μέσω συμπράξεων και προσχωρήσεων. Στο συνέδριο αναμένεται να καταγράψουν σοβαρές ενστάσεις για το «φλερτ» του ΣΥΡΙΖΑ με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, θέμα στο οποίο βρίσκονται σε πλήρη ταύτιση με τους «προεδρικούς» του κόμματος.
ΠΑΣΟΚογενείς, ανεξάρτητοι και ομαδάρχες
Στην ομάδα του Γ. Μπαλάφα, γνωστή και ως «Πλατφόρμα 2010», συμπεριλαμβάνονται μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που υιοθετούν το σχέδιο σύγκλισης με τις κοινωνικές δυνάμεις της Κεντροδεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας. Ανάμεσα στα στελέχη που στηρίζουν και εργάζονται προς αυτή την κατεύθυνση είναι ο ευρωβουλευτής Δ. Παπαδημούλης, η περιφερειάρχης Αττικής, Ρ. Δούρου, ο διευθυντής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος, Κ. Ζαχαριάδης, αλλά και ο νυν γραμματέας του κόμματος, Π. Ρήγας. Στην «Ενωτική Κίνηση», που είναι η τάση που καθοδηγείται από τον πατέρα του υπουργού Επικρατείας Ν. Παππά, Στέλιο, ανήκουν τα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Σκορίνης και Γ. Μπουρνούς. Επίσης, πρωταγωνιστικό ρόλο διαδραματίζει ο διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Ν. Παππά, Π. Σκούτας. Ο Γιάννης Δραγασάκης εμφανίζεται να μην ανήκει σε καμία τάση, για αυτό άλλωστε και κατ’ επανάληψη έχει τοποθετηθεί υπέρ της αυτοδιάλυσης των συνιστωσών και της μετεξέλιξης του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα. Σε πρόσφατη Κ.Ε. στα τέλη Ιουνίου είχε πει, μάλιστα: «Εάν θέλουμε έναν ΣΥΡΙΖΑ ενιαίο, δημοκρατικό κόμμα της Αριστεράς, πρέπει να επικεντρωθούμε σε αυτό και όχι στις τάσεις. Να κάνουμε το κόμμα κέντρο λήψης των αποφάσεων».
Η θέση αυτή του αντιπροέδρου της κυβέρνησης προσκρούει στις σοβαρές ενστάσεις του Ευκλείδη Τσακαλώτου και των «53», καθώς θεωρούν ότι μέσα στο κόμμα υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και με τον έναν ή τον άλλον τρόπο πρέπει να εκφράζονται. Αξίζει να σημειώσουμε ότι σε ό,τι αφορά τους ΠΑΣΟΚογενείς που βρίσκονται στον ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελούν μια ενιαία τάση. Υπάρχει, ακόμα, η ομάδα «Πράττω», με επικεφαλής τον υπουργό Εξωτερικών, Ν. Κοτζιά, και κορυφαία στελέχη τον αναπληρωτή υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Ν. Τόσκα, και τη βουλευτή Γ. Γεννιά, ενώ καταγράφονται και οι εμφανιζόμενοι ως «ελεύθεροι σκοπευτές», όπως ο υπουργός Εσωτερικών Π. Κουρουμπλής και η βουλευτής Ν. Κασιμάτη. Φυσικά, το συνέδριο αναμένεται να απασχολήσει και το θέμα της διεύρυνσης. Καθώς τα αποτελέσματα από αυτή τη διαδικασία είναι πενιχρά, το ενδιαφέρον θα μονοπωλήσει η επιστροφή του Φώτη Κουβέλη στην Κουμουνδούρου με την Ενωτική Κίνηση της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, αλλά και η παρουσία της Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου στις διαδικασίες του συνεδρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου