Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2016

Τα 4 διλήμματα ενός κρίσιμου συνεδρίου...!!!

Νικόλ Λειβαδάρη /  Tvxs Ανάλυση

Με πολιτικά κυρίαρχο τον Αλέξη Τσίπρα – εντός και μακράν πέραν των κομματικών τειχών – και με τέσσερα κρίσιμα διλήμματα ξεκινά απόψε στο Φάληρο το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ,

  το πρώτο συνέδριο της κυβερνητικής αλλά και μεταμνημονιακής περιόδου της αριστεράς.
Είναι ένα συνέδριο που, κατά τα μηνύματα όλων των ομάδων, τάσεων και ρευμάτων στοχεύει στην υπέρβαση της μεγάλης συνθηκολόγησης και τη διαμόρφωση της νέας αριστερής προοπτικής – ο εν λόγω στόχος, όμως, περνά ντε φάκτο μέσα από σύνθετους ιδεολογικούς και πολιτικούς επαναπροσδιορισμούς.

Τα όρια της μνημονιακής διακυβέρνησης και η στάση απέναντι στους δανειστές, η σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με την κοινωνία, η σχέση του με τη σοσιαλδημοκρατία – ευρωπαϊκή και εγχώρια (;) -, αλλά και η σχέση κομματος και κυβέρνησης αποτελούν τα 4 δομικά ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις και θα καθορίσουν αυτούς τους επαναπροσδιορισμούς μέσα στο επόμενο συνεδριακό τετραήμερο.
Η διακυβέρνηση στην εποχή του Μνημονίου
Η διαχείριση της μνημονιακής διακυβέρνησης είναι ίσως το πιο δύσκολο κεφάλαιο της εσωτερικής συζήτησης στον ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ, οι πλειοψηφικές ομάδες και τάσεις των προεδρικών προτάσσουν ως διέξοδο έναν κοινωνικά δίκαιο «ρεαλισμό»:
«Δίνουμε τη μάχη για αναλογικότερη επιβάρυνση προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων», αναφέρει χαρακτηριστικά στο κείμενο των θέσεών της για το συνέδριο η Ενωτική Κίνηση που στηρίζει τον Νίκο Παππά, ενώ η Πλατφόρμα 2010 (Παπαδημούλης, Δούρου, Μπαλάφας κ.α.) κάνει λόγο για μια «σύγχρονη Αριστερά, με αξιόπιστο πολιτικό λόγο, που δημιουργεί τις προϋποθέσεις για βιώσιμη ανάπτυξη, που δημιουργεί απασχόληση», και «μειώνει τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες».
Στον αντίποδα, η ομάδα των «53+» της οποίας ηγείται ο Ευκλείδης Τσακαλώτος αφήνει ανοιχτή ακόμη και τη ρήξη με τους δανειστές, επαναφέροντας την προοπτική της «ηρωικής εξόδου»: «Αν συνεχιστούν οι εκβιασμοί και τα πραξικοπήματα από τους «δανειστές», προτιμάμε να πέσουμε αντιστεκόμενοι ηρωικά από εσωτερική ή εξωτερική τρόικα και όχι ταπεινωτικά από την ίδια την κοινωνία», αναφέρει στο κείμενο των 11 σημείων που κατέθεσε στο συνέδριο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η κοινωνία
Σε ό,τι αφορά τη σχέση ΣΥΡΙΖΑ – κοινωνίας, το μεγάλο ζητούμενο παραμένει η αντιστοίχηση του κόμματος με την εκλογική του βάση και η ανάκτηση της εμπιστοσύνης ευαίσθητων κοινωνικών στρωμμάτων.
«Η σχέση μας με την κοινωνία δεν πρέπει να διαρραγεί», έγραψε την Κυριακή στην Αυγή ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης προσθέτοντας: «Και όπου δοκιμάζεται λόγω εφαρμογής δεσμεύσεων του προγράμματος πρέπει να είναι ανατάξιμη είτε μέσω εξισορρόπησης σε κοινωνικά μέτρα είτε μέσω ρεαλιστικής προσδοκίας για αναπλήρωση στο πεδίο του εισοδήματος και των κοινωνικών παροχών».

«Κάνουμε ένα συνέδριο ταυτότητας», είπε από την πλευρά της χθες η εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Ράνια Σβίγγου, «ένα συνέδριο στο οποίο πρέπει να αναζητηθούν εκείνοι οι τρόποι ώστε να υπερβούμε τους δυσμενείς ευρωπαϊκούς συσχετισμούς και να δώσουμε κοινές απαντήσεις στα προβλήματα τα οποία απασχολούν τους πολίτες». Οι απαντήσεις αυτές, όμως, προϋποθέτουν και μεγαλύτερη μαζικότητα και το στοίχημα για το άνοιγμα του κόμματος σε νέα μέλη δεν κερδήθηκε πέρσι, παρ’ ότι αποτέλεσε αίτημα του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η σοσιαλδημοκρατία
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η σχέση του με τη σοσιαλδημοκρατία είναι το έτερο κρίσιμο δίλημμα του συνεδρίου. Το αριστερό πρόσημο του κόμματος δεν αμφισβητείται μεν από κανέναν, αλλά η εξεύρεση της λεπτής γραμμής για τον βαθμό της προσέγγισης και, κυρίως, για τις δυνάμεις και τα πρόσωπα που μπορούν να αποτελέσουν νέους «συμμάχους» - τουλάχιστον στο εγχώριο πεδίο - δείχνει δύσκολη.
Στο κείμενο θέσεων της Κεντρικής Επιτροπής αναφέρεται ότι «επιδιώκουμε συμμαχίες και συμπόρευση με κόμματα και κινήσεις που αναφέρονται στη σοσιαλδημοκρατία» υπό την προϋπόθεση ότι «απαλλάσσονται από δεσμεύσεις απέναντι στο παλιό κομματικό σύστημα και τον νεοφιλελευθερισμό».
Την ίδια ώρα, από πλευρές όπως η ομάδα των «53+» αλλά και στελέχη του παραδοσιακού αριστερού πυρήνα εκφράζεται αυξημένη καχυποψία έναντι των λεγόμενων «πασοκογενών» και της «ελαστικότητας» που ενίοτε επιδεικνύουν σε θέματα υψηλής ευαισθησίας για τον ΣΥΡΙΖΑ όπως ο ρόλος της αστυνομίας και ο σεβασμός της κινηματικής δράσης.
Στο ευρωπαϊκό μέτωπο, η εικόνα δείχνει πιο ξεκάθαρη καθώς αποτελεί κοινή παραδοχή ότι η συμμαχία με τους ευρωσοσιαλιστές αποτελεί χρήσιμη σταρτηγική επιλογή στη μάχη κόντρα στο δόγμα της λιτότητας.

Η Ενωτική Κίνηση ζητά συμμαχίες που «υπερβαίνουν τα παραδοσιακά μας στεγανά», ενώ τόσο σε ό,τι αφορά το άνοιγμα τόσο στην κοινωνία όσο και στη σοσιαλδημοκρατία τις πιο πρωθημένες θέσεις εξέφρασαν 40 από τα 201 μέλη της απερχόμενης Κεντρικής Επιτροπής, που με κείμενό τους ζήτησαν άνοιγμα του κόμματος στις δυνάμεις που τον στηρίζουν, ενώ στις συνεδριακές τους θέσεις εισηγούνται «ένα τολμηρό και ρεαλιστικό σχέδιο προοδευτικών μετατοπίσεων και αλλαγών».
Ανάμεσά τους είναι ο Δημήτρης Παπαδημούλης, ο Γιάννης Μπαλάφας, η Ρένα Δούρου, ο Κώστας Ζαχαριάδης, η Σία Αναγωνστοπούλου κ.ά.
Το κόμμα και η κυβέρνηση
Τέταρο κομβικό θέμα του συνεδρίου αποτελεί η σχέση κόμματος και κυβέρνησης. Η χρυσή τομή ανάμεσα στην κομματική αυτονομία και τη στήριξη της αριστερής κυβέρνησης είναι το μεγάλο ζητούμενο, όπως και ο βαθμός συμμετοχής των κομματικών οργάνων και στελεχών στις κυβερνητικές αποφάσεις.
Εδώ αναμένονται με ενδιαφέρον οι τοποθετήσεις των μελών των «53+», ενώ από τις πλέον χαρακτηριστικές ήταν η πρόσφατη θέση ενός εκ των μελών της ομάδας, του Πέτρου Λάμπρου, σε άρθρο του στο commonlaity.gr:
«Ο ΣΥΡΙΖΑ» έγραψε το μέλος της Πολιτικής Γραμματείας, «θα πρέπει να ξαναπιάσει το νήμα, να μην φοβηθεί να συγκρουστεί ακόμα και αν η συμμετοχή του στα κοινωνικά κινήματα μπορεί να σημαίνει και αντίθεση με συγκεκριμένες κυβερνητικές επιλογές. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια συλλογικότητα της αριστεράς και ο ρόλος του αυτός είναι και όχι βεβαίως να είναι φερέφωνο θετικών ή αρνητικών ενεργειών της κυβέρνησης».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου